به گزارش بام ايران خبر به نقل از شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ محمدهادي صحرايي در کيهان نوشت: امام رضا فرمود اگر خواهان شريک شدن در ثواب حسين عليه‌السلام هستي، هر وقت يادش افتادي بگو «يا ليتني کنت معکم فأفوز معکم فوزاً عظيماً... » اي کاش من با شما همراه بودم و به همراهتان به پاداش و پيروزي بزرگ مي‌رسيدم.(1) اين کمترين کاري است که از ما ماندگان بر مي‌آيد و آرزويي است که بر جوانان عيب نيست ولي آنان که عمرشان ريشه در خاک گرفته، خود مي‌دانند که سنگين است.
سنگين است جواناني نورسيده در شبي، ره ده‌ها ساله پيمايند و ده‌ها ساله‌هايي هنوز در خم يک کوچه گرفتار باشند. رفيقان؛ سنگين است ببيني آنان‌که دير آمدند، زود رفتند و از ما نشستگان، کسي سراغي نمي‌گيرد. سنگين و سخت است عاشقان، که در معرکه مدعيان عشق، نورستگان محبت را انتخاب کنند. سخت است مؤمنين، در زمانه‌اي که از صف آخر مخلصين را گلچين مي‌کنند ما در صف اول تقلاي جا کنيم. سخت است پشت تابوت جوانان قدم زدن براي آنکه در اين راه مويي سپيد کرده است.
محرم است رفيقان نفسي تازه کنيم و گره بغض از گلو باز کنيم. محرم است و برکت حسين است که عالم را مبارک نموده که حسين نور عالم است و اگر او نبود، دنيا برامان طاقت‌فرسا بود و بهشت بي‌مسمي. آنکه پدرش پدر خاک و مادرش مادر آب، خود دفن نشد و تشنه جان داد ولي قرنهاست که خاک زمين را به عرش و خلايق لايق را به خدا رسانده است. تنها او که کشتي نجات است و در هدايت انسانها اسرع و اوسع است مي‌تواند خيل آخرالزمانيان را بسامان کند.
محرم است مؤمنين خيمه عزا به پا کنيد که سرادق ملکوت سياه‌پوش گشته و ملائک پيراهن خونين يوسف فاطمه را که دست به دست انبياءست و چشم از آن روشن مي‌کنند، از عرش آويخته‌اند و تا روز عاشوراي هر سال، اين شميم حسين است که چون شيشه عطري که درش گم شده باشد عالم را مدهوش خود مي‌کند و پس از آن نيز ياد مصيبتهاي او آتش زير خاکستر دلهاي عاشق است که فرمود از قتل او حَرارَهًًْ في قُلوبِ المُؤمِنينَ لاتَبرُدُ أبَداً.(۲)
اي مردمان! اين حسين است که آموزگار آدميان است و تا ابد رسم جوانمردي و آزادگي به پاکان روزگار مي‌دهد و هرکه درس از او نگرفت طومارش را روزگار سختي، به سختي به هم پيچيد. آنکه در فتنه‌ها و حوادث و گردنه‌ها، الگو نداشت، عاقبتي جز حسرت ندارد. درس حسين درس زندگي است. درس چگونه زندگي است. زندگاني، نه زنده ماني. زندگي قيمتي، نه زندگي به هر قيمتي. در مکتب حسين است که مرگ با عزت بر زندگي با ذلت مي‌چربد. و در مکتب او سردادن بر سرافکندگي مي‌ارزد. در مکتب حسين، مرگ سرخ برتر از حکومت ري مي‌گردد. در مکتب حسين است که دست دادن به راه او، بر دست دادن با دشمنش شرف دارد. و اين حسين است که امان عالم است نه امان‌نامه شمر و يزيد. و هرکس به امان‌نامه دشمن دلخوش گشت، رسواي عالم گشت و جز ذلت و خفت و خسران تاريخي چيزي به کف نگرفت که صراط حق صراط حسين است والسلام.
محرم است و به لطف انقلاب عظيم خميني که روح خدا بود و بسيجيانش که حواريونش بودند، عالم کم‌کم حسين را مي‌شناسد. اگر انقلاب ما بي‌نام خميني در هيچ جاي جهان شناخته شده نيست، دفاع مقدس ما نيز بي‌نام و نشان حسين، با جنگهاي جهان قابل تميز نيست. آنکه فرق دفاع مقدس با جنگ را نمي‌داند، فرق اسلام ناب با بدليجاتش را نمي‌داند و فرق مرواريد را با خرمهره. آنها که جنگ تحميلي بعثيان عليه ايران را جنگ مسلمان با مسلمان مي‌دانند، قرآن نمي‌خوانند(۳) و در فهم جمل و صفين و نهروان نيز درمي‌مانند. اگر در آن معرکه هشت‌ساله، حقانيت با رزمندگان اين ملت نبود، قهرمانان افسانه‌اي، سلحشوران و جوانمردان جهان، سرداران ما نبودند. جهانيان بيدار، حسين را مي‌شناسند که پاي عزتشان مانده‌اند. اگر شور حسين نبود کجا لبنان و سوريه و عراق و يمن و بحرين و نيجريه و شيعيان حجاز و افغانستان، ساليان متمادي مقاومت و مبارزه مي‌کردند؟
امروز طنين حسين از آمريکا به گوش مي‌رسد گوش کنيد. صداي عاشورا را در انگليس نمي‌شنويد؟ اين به اين معني است که حب حسين در خانه شمر و يزيد نيز رفته است و اهل آن خانه نيز هواي حسين به سر دارند. گمان مبريد که زوزه کدخداي زمين‌گير شده بي‌جهت است. و گمان نکنيد پريشان‌گويي و مهمل‌سرايي سران صهيون که محبوب پنگوئنها و ترامپ است، بي‌سبب است. امروزه براي علي‌اصغر حسين، روز جهاني گذارده‌اند و دنيا به احترامش، کودک خود را سرِ دست مي‌گيرند.
دنيا حيرت‌زده اربعين هر ساله حسين است. امسال را ببينيد که لشگر ارباب چه‌ها مي‌کند. نام حسين، بانگ آزادي است کز خاوران خيزد و فرياد انسانهاست کز ناي جان خيزد و اعلام طوفان‌هاست کز هر کران خيزد. و آتش‌فشان محبين حسيني و مقلدين خميني است که دودمان شيطان را به باد مي‌دهد. و استقامت 39 ساله مردم ايران اکنون به الگوي جهان تبديل گشته است.
اي کاش به آن اندازه که خارجيان به انقلاب و امنيتمان غبطه مي‌خورند، برخي از مديران مدعي که موي تجربه در آسياب آمريکا و انگليس سفيد کرده‌اند، به داشته‌هامان غيرت مي‌داشتند تا پاي قدرتمند خود را با عصاي کج دشمن عوض نکنند و مي‌دانستند، عمرسعد به طمع ملک ري به ابن زياد دل بست و ابن زياد به طمع عراق به يزيد خود را فروخت و کدخدا يزيد ريسمان آمالشان را بريد. آنکه به عزت حسيني پشت کرد تا ابد در حسرت از کف داده‌ها ماند. حسين زنده است و زنده مي‌ماند چراکه حيات بشر بسته به اوست.
او آرمان آزاديخواهان عالم است. نمي‌توان با او بود و دل در گرو غير او داشت. همان‌گونه که نمي‌شد نماز را به علي اقتدا کرد و بر سفره معاويه نشست. آنکه مدعي است با علي است ولي همنشين فتنه‌گران است، نمي‌فهمد معني «ما جَعَلَ الله لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ في جَوْفِه»(۴) را و گويي تاريخ را نمي‌داند که گاهي سقوط نتيجه سکوت و سکوني بود که براي خدا نبود.
امسال دفاع مقدس ايرانيان از انقلاب اسلامي مصادف با دفاع مقدس حسينيان از اسلام شده است. که هر دو از يک جنسند و به يک هدفند و هر دو جهاني‌اند و 8 سال دفاع مقدس مردم رشيد ايران را شايد بتوان اولين تجربه پيروزِ نشأت گرفته از قيام حسيني دانست و قرار است الگوي قيامات اصلاح‌گرايانه مظلومان باشد.
حسين، آرام جانم، سر برآر و امت جدت را ببين که چگونه گرفتار طاعون صهيون شده است و هر روز با حيلتي جديد و خباثتي نو، مسلمانان را تکه‌پاره مي‌کند. برخيز و ببين آن کژراهه و اعوجاجي که در دين خدا به وجود آمد و امروز به وهابيت رسيده، چگونه مسلمانان را به وباي سعودي مبتلا نموده است.
برخيز اي که بر مناره ني اذان مظلوميت سر دادي، برخيز و اذان وحدت و پيروزي بگو و ما مردگان اين جهان مادي و مادون را زنده کن. برخيز که عاشقان تو کم نيستند و ببين چگونه جمجمه به خدا سپرده‌اند و بسم الله و بالله و علي ملة رسول‌الله، در اين بزم عاشقانه، عارفانه سر مي‌اندازند.
حسين مولاي مظلومان عالم، برخيز و سيل رفيقان حججي را ببين که براي انتقامش آرام ندارند. اکنون هزاران هزار لشگر لبيک‌گوي شيعه و سني داري. از فاطميون و زينبيون و علويون و حزب‌الله و حشدالشعبي و انصارالله و ارتش دلاور و... گرفته تا سپاه پاسداران انقلاب اسلامي که به کوري دشمنان براي تو نيرو مي‌سازد تا روز روشن را بر اولاد يهودا تيره و تار کنند. بيچارگان و بدبختان بزدل چه مي‌گويند و از پرچم بلند و برافراشته اين سپاهت چه مي‌خواهند.
عزت ندارند و شرافت نمي‌شناسند. فرمانده؛ ببين که ادامه راه تو، روزهايمان را به هم دوخته و روزگارمان را حسيني نموده و نام و ياد تو از لبهامان نمي‌افتد. قربان آن شهيد که به حق جان نثار کرد / اسلام را به دادن جان پايدار کرد / کاخ ستم به اوج فلک سر کشيده بود / با سيل خون خويش خراب آن حصار کرد / آموخت درس رادي و مردانگي به خلق / با نهضتي که آن شه والاتبار کرد. با اين اشعار و شعار است که دشمنان ريز و درشت ما، نمي‌توانند هيچ غلطي بکنند و سيل خون و اشکي که از عاشوراي تو در تاريخ روان گشته است کاخ ظلم ستمگران را فروخواهد برد.
1- آيه 73 سوره نساء- امالي صدوق ص130
2- پيامبر اسلام فرمود از قتل حسين در دلهاي مؤمنين آتش و حرارتي ايجاد شده که هرگز خاموش نخواهد شد.
3- آيه 9سوره حجرات. و اگر دو گروه از مؤمنان با هم جنگ کنند، پس بين آن دو صلح دهيد، و اگر يکي از آن دو بر ديگري ستم روا ميدارد، پس با آنکه ستم مي‌کند بجنگيد، تا آنکه به حکم الهي [ترک جنگ] بازگردد.
4- آيه 4 سوره احزاب. خداوند براي هيچ مردي دو قلب در اندرون وي قرار نداد.